Burdur’da şeker imalatçılığı yapan Abdullah Kayabaş, “Burdur’da Şeker Fabrikamız var diye biliyoruz ama imalatçı esnaf olarak şeker yokluğuyla karşı karşıyayız. Yani en azından imalat yaptığımız kadar şeker tedarikini bize bir seçenek olarak sunsalar o da yok. Marketlerden kişi başı 5’er kilo şeker topluyoruz. Bir kere imalat yaptığımda ben günlük 50 kilo şeker kullanıyorum. Bunun sonucu nereye kadar gider, nasıl olur ben şekerleme imalatçısı olarak buna anlam veremiyorum.” dedi.

Burdur’da 1928 yılında büyük dedesinin başlattığı şekercilik mesleğini günümüzde devam ettiren şeker imalatçısı Abdullah Kayabaş, şekere gelen zamların kendilerini etkilediğini ve şeker bulamadıklarını belirtti.

Yetkililerden en kısa zamanda şeker sıkıntısına çözüm bulmalarını beklediklerini ifade eden Abdullah Kayabaş, sıkıntılarını muhabirimiz Muhammet Fatih Başcı’ya anlattı.

Şeker imalatçısı Abdullah Kayabaş şunları söyledi;

“İmalatçı esnaf olarak şeker yokluğuyla karşı karşıyayız”

“Güncel zamlar bizi çok kötü şekilde etkiledi. İmalat sektöründe küçük çaplı çalışan esnaflar olarak şeker bulamıyoruz. Bulduğumuz zaman da 50 kilosu 750-760 lira gibi fiyatlar karşımıza çıkıyor. Maliyetlerimiz ikiye katladı. Bizim maliyetlerimiz ikiye katlanınca alım gücü azaldı. İşlerimiz gün geçtikçe sıkıntılı bir hal almaya başladı. Artık yapsak mı? Yapmasak mı? düşüncesiyle karşı karşıya kalmaktayız. İnşallah buna yakın zaman da bir çözüm bulunur. Burdur’da Şeker Fabrikamız var diye biliyoruz ama imalatçı esnaf olarak şeker yokluğuyla karşı karşıyayız. Yani en azından imalat yaptığımız kadar şeker tedarikini bize bir seçenek olarak sunsalar o da yok. Marketlerden kişi başı 5’er kilo şeker topluyoruz. Bir kere imalat yaptığımda ben günlük 50 kilo şeker kullanıyorum. Bunun sonucu nereye kadar gider, nasıl olur ben şekerleme imalatçısı olarak buna anlam veremiyorum. Hiç iyi değil. Dediğim gibi yetkililer en azından kim ne kadar imalat yapıyorsa en azından o kadar şeker tedariki gerçekleşmesi için bize yardımcı olsunlar. ‘Yok’ demek bizler için bir çözüm yolu değil.

“Biz şeker olmazsa, imalat yapamazsak, esnaf olarak burada işimiz yok”

Bulduğumuz zaman farklı markalarda farklı şekerler buluyoruz, hoş olmayan şekerler buluyoruz. Bunları da kullanmaya içimiz el vermiyor. Ya da maliyetlerimiz çok yükseliyor. Maliyet yükselince alım gücü azalıyor. Hep birbirimize bağlı bir döngü içerisindeyiz ama döngü artık dönmüyor. Böyle bir durum söz konusu. Yetkililerin buna bir çözüm bulması gerekir. Tamam biz küçük esnafımız kullandığımız belki göze görünmeyen miktarlar ama şeker sıkıntısı büyük fabrikalar için de bu şekilde geçerliyse 1-2 ay sonra şekerli gıdalar sektöründe önü alınmaz bir pahalılığa yol açacak. Alım gücü iyice azalacak, esnaf bitecek, insanlar yiyemeyecek. İnsanlar evde aylık 5 kilo şeker tüketiyor, bunu gözü görmüyor. ‘Ben 5 kilo şekeri bulurum, zamana döker, yeteri kadar kullanırım’ diyor. Ama bizler ne yapacağız? Biz şeker olmazsa, imalat yapamazsak, esnaf olarak burada işimiz yok. Nasıl bir çözüm bulabilirlerse en yakın zamanda bir çözüm bekliyoruz.”