"Madem ki öyle biz de
20 yıl öncesini anlatalım:

• Askıda ekmek yoktu, bu kadar aç, bu kadar yoksul yoktu. Borç boyumuzu aşmamıştı.
• Hastanelerde sıra vardı ama herkes eşit sağlık imkânına kavuşabiliyordu.
• Geçmediğimiz köprülere, yollara para ödemiyorduk.
• Zamma ayarlama değil zam diyebiliyorduk ve devlet kurumlarının açıkladığı istatistiklere güvenilirdi.
• Kendi kendimize yeter bir ülke idik. Domates 8 lira, soğan üreticisi terörist değildi.
• Kendi aşımızı üretebiliyor, diğer ülkelere aşı gönderebiliyorduk.
• Teröristler davul zurna ile karşılanmıyor, üç beş oy için devletin televizyonunda boy göstermiyordu.
• Milletin vergileriyle yapılmış yerli ve milli fabrikalarımız vardı.
• Memleketin doğası bu denli talan edilmemiş, ırmaklar, dereler kurutulmamıştı.
• Yolda gördüğümüz çocuğu sevebiliyorduk. Kimsenin aklına taciz gelmezdi.
• Dünya kamuoyunda saygınlığımız vardı. Hiçbir devlet “ahmaklık etme” diye mektup gönderebilecek cesareti kendinde bulamazdı.
• Ne karikatürden, ne eleştiriden bu denli korkulmazdı. Mizah vardı, seviyeli üslup, saygı ve nezaket vardı.
• Çiftçi alın terinin karşılığını alır, toprağına traktörüne, ineğine devlet el koymazdı.
• Esnaf üretsin diye desteklenir, borç batağına itilmezdi.
• Adalet, hiç bu kadar adaletsiz olmamış, vatandaş ayrımı gözetilmemişti.
• Üniversitelerimiz vardı, bilim üreten, fikir üreten, ülkenin geleceğine sağlıklı nesiller yetiştiren.
• Televizyonlara her konuyu bildiğini sananlar değil, ehil insanlar çıkar, yalan haberler yapılmazdı.
• Bütün komşularımızla iyi geçinirdik, hiç bir ülke hasmımız, düşmanımız değildi.
• Öteki değil biz vardı, bencillik değil dayanışma vardı, nefret değil sevgi vardı.
• 20 yıl önceyi özledik."